Dag 12: Woensdag 14 augustus Victoria Falls- Kasane

Vandaag verlaten we Zimbabwe weer en gaan we terug naar Botswana. In de loop van de ochtend worden we opgehaald door een taxi die ons naar de grens brengt. Daar krijgen we weer het douane tafereeltje (loketje 1 enz,,,). Dit keer gaat het wel allemaal iets sneller voor ons gevoel, of wij raken er in getraind dat kan natuurlijk ook. Na weer wat onduidelijke stempels erbij in ons paspoort moeten we nog met onze schoenen door een desinfectans, en zijn we door de grensprocedure heen. Een taxi van de lodge staat al keurig aan de grenskant van Botswana te wachten op ons. We verblijven de komende 2 dagen weer in de Kubu lodge (hier zaten we ook net voordat we Zimbabwe ingingen) en dat voelt  een beetje als thuiskomen. We blijven hier 2 dagen en ik kan jullie zeggen dat is geen straf. Het is een super mooie lodge naast het Chobe National Park met een, voor mij gevoel, luxe uitstraling en een heerlijke keuken.

In de middag sluiten we aan voor een bootsafari over de Chobe rivier. Doordat we al meerdere bootsafari’s hebben gemaakt zijn we er inmiddels achter dat er vanaf de rivier veel te spotten is. Vooral Peter kan zich hier helemaal uitleven wat betreft de vogels.

De Chobe rivier is aan de ene kant van Botswana en de andere kant behoort het bij Namibië. In het midden van de rivier ligt een onbewoond eiland (Kasikili). Dit eiland bracht een conflict van eigendom met zich mee heeft tussen Nambie en Botswana waarbij het bijna tot oorlog kwam tussen deze 2 buurlanden. In 1999 werd het eiland door het Internationale Gerechtshof in Den Haag officieel aan Botswana toegewezen. Het eiland staat bijna de helft van het jaar onderwater, maar wordt in de droogte periode door vele dieren bezocht.  We kregen eerst nog te maken met een hobbel toen we in de boot zaten. Na een kwartier varen viel de motor uit. We dobberden stuurloos rond op de rivier, soms zaten we in Namibië, en soms in Botswana. Na een halfuurtje rondgedobberd te hebben kwam er een nieuwe boot voor ons. Midden op de rivier moesten we voorzichtig overstappen van het ene bootje naar de andere, terwijl de krokodillen lachend op de loer lagen.

Nadat iedereen weer veilig in de nieuwe boot zat konden we verder met onze tocht. We zien waterbuffels en olifanten in grote getale langs het water grazen (zoals bij ons de koeien) en spotten vele krokodillen en nijlpaarden. We zien 1 nijlpaard zijn ontlasting rond sproeien. Het lijkt op een hoge toeren draaiende whirlpool.  Misschien leuk om te weten waarom dit is. Het dient ter bescherming van hun jongen. De in het water drijvende mest trekt vele vissen aan, die vervolgens opgegeten worden door de krokodillen. Deze krokodillen zijn dan zo verzadigd dat ze de kleine nijlpaardjes met rust laten. Het is al donker als we terug komen in de lodge en kunnen gelijk aan tafel. Wat een luxe en gelukkig voor mij (en mijn gezin), is in deze vakantie elke dag de keuken open! Voor  de lezers die mij niet kennen, thuis is de keuken regelmatig dicht.